Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Normaal sliepen wij met z’n drieën in het grote bed in de voorkamer en onze ouders sliepen in de woonkamer in een opklapbed. Nu sliep opoe in het opklapbed en papa en mama sliepen zolang met Nettie en Marianne.
Ik werd bij de familie de Vos ondergebracht. Hier sliep ik samen met Siert en Gerbrand in een bed. Toen ik op een morgen wakker werd, was ik helemaal nat. Ik heb m’n broek aangetrokken zonder onderbroek. En deze stiekem in ons bijhok tussen de was gestopt. Later hoorde ik dat Gerbrand een bedplasser was.
Voor het eten las mijnheer de Vos voor uit de bijbel. Hij was protestant en ook zeer principieel. Na het voorlezen keek hij mij aan en zei: “Jij bent katholiek, dan moet je nu ook een kruisteken maken.”
Eens vertelde hij aan m’n vader dat hij uit de bijbel haalde, dat als vrouwen mannenkleding gingen dragen en kinderen de baas werden het einde van de wereld nabij was.
Mama ging met opoe naar dokter Jansen. Omdat haar rug in en in zwart was heeft ze haar eerst met lysol gewassen. Dokter Jansen constateerde endeldarmkanker. Hij zei dat, met zijn lippen bewegend, achter de rug van opoe tegen mama. Hij zorgde ervoor dat zij in ‘t Gesticht van het Heilig Hart op de Kloosterdreef werd opgenomen. Waar zij op vrijdag drie december overleed, net voor dat we in Tivoli een huis kregen. Toen mama tegen haar zei dat ze mee mocht naar het nieuwe huis, zei zij: “Dè haal ik nie meid”.
Ik werd bij de familie de Vos ondergebracht. Hier sliep ik samen met Siert en Gerbrand in een bed. Toen ik op een morgen wakker werd, was ik helemaal nat. Ik heb m’n broek aangetrokken zonder onderbroek. En deze stiekem in ons bijhok tussen de was gestopt. Later hoorde ik dat Gerbrand een bedplasser was.
Voor het eten las mijnheer de Vos voor uit de bijbel. Hij was protestant en ook zeer principieel. Na het voorlezen keek hij mij aan en zei: “Jij bent katholiek, dan moet je nu ook een kruisteken maken.”
Eens vertelde hij aan m’n vader dat hij uit de bijbel haalde, dat als vrouwen mannenkleding gingen dragen en kinderen de baas werden het einde van de wereld nabij was.
Mama ging met opoe naar dokter Jansen. Omdat haar rug in en in zwart was heeft ze haar eerst met lysol gewassen. Dokter Jansen constateerde endeldarmkanker. Hij zei dat, met zijn lippen bewegend, achter de rug van opoe tegen mama. Hij zorgde ervoor dat zij in ‘t Gesticht van het Heilig Hart op de Kloosterdreef werd opgenomen. Waar zij op vrijdag drie december overleed, net voor dat we in Tivoli een huis kregen. Toen mama tegen haar zei dat ze mee mocht naar het nieuwe huis, zei zij: “Dè haal ik nie meid”.
Toen ze begraven werd zat de hele familie bij ons in de Slagerstraat. Ik speelde met m’n meccano-doos. Omdat het een basis-doos was, kon ik maar een halve auto bouwen. Later zou papa op z’n werk van schroot deze doos meer dan volledig aanvullen. Hij maakte van hout een kist met allemaal vakjes voor de verschillende onderdelen. De zoon van Hopstaken, de slager, waar ons papa bijwerkte, draaide de tandwieltjes e.a. Hij was bankwerker bij Philips. Al deze onderdelen nam papa mee door ‘t zadel van z’n fiets te halen en in de holle buis van het frame te stoppen. Zo fietste hij langs de portier.
Met Kerstmis was het altijd gezellig. Papa nam mij om vier uur ’s nachts mee naar de nachtmis in de Petruskerk aan de Kloosterdreef. Mama zorgde er voor dat de tafel gedekt was. Blinde vinken was met Kerstmis het favoriete eten.
Ieder jaar zou ome Janus meegaan, maar ik kan me niet herinneren dat hij ooit mee geweest is. Eens was het zo druk in de Petruskerk dat we moesten uitwijken naar de mis in de hooizolder aan de Kruisstraat, naast hotel de Kroon.
In de oude jaars panorama stond een foto van tante Netta in een bakkerswinkel. Er stond een verhaal in over de armoede in het naoorlogse Duitsland. O.a. over de op de puinhopen rokende zeer jonge kinderen.
Met Kerstmis was het altijd gezellig. Papa nam mij om vier uur ’s nachts mee naar de nachtmis in de Petruskerk aan de Kloosterdreef. Mama zorgde er voor dat de tafel gedekt was. Blinde vinken was met Kerstmis het favoriete eten.
Ieder jaar zou ome Janus meegaan, maar ik kan me niet herinneren dat hij ooit mee geweest is. Eens was het zo druk in de Petruskerk dat we moesten uitwijken naar de mis in de hooizolder aan de Kruisstraat, naast hotel de Kroon.
In de oude jaars panorama stond een foto van tante Netta in een bakkerswinkel. Er stond een verhaal in over de armoede in het naoorlogse Duitsland. O.a. over de op de puinhopen rokende zeer jonge kinderen.
Opoe vond rookvlees lekker. Mama stuurde mij naar opoe om ‘t rookvlees af te geven.
Ik zei tegen de non, die de deur openmaakte, dat ik voor opoe van Ooyen kwam.
Ze zei: “Ik ken geen opoe van Ooyen; maar kom maar mee en wijs ze maar ‘ns aan”.
Toen ik naar het bed van opoe liep, zei ze: “Oh, maar dat is opoe Verspaget”. Inderdaad ik had me vergist.
Ik zei tegen de non, die de deur openmaakte, dat ik voor opoe van Ooyen kwam.
Ze zei: “Ik ken geen opoe van Ooyen; maar kom maar mee en wijs ze maar ‘ns aan”.
Toen ik naar het bed van opoe liep, zei ze: “Oh, maar dat is opoe Verspaget”. Inderdaad ik had me vergist.
Ongeveer 1948 stond hier bij Bastiaans een Volkswagen (kever) met ’n dubbel achterruitje. We bekeken dit wagentje met z’n motor aan de achterkant van alle kanten. Want de motor aan de achterkant dat hadden we nog nooit gezien. Later vernam ik dat deze Volkswagen in Nederland de brilkever werd genoemd.
In deze tijd ging ik wel eens met m’n moeder met de stadsbus naar de stad oftewel het centrum van Eindhoven. Eens buurtte m’n moeder met ‘n vrouw tegenover haar. Ze vroeg aan haar: “Gij bent toch ook een Woenselse, hè?” Hetgeen zij bevestigde. Toen we in de stad waren, vroeg ik aan m’n moeder: “Hoe wist u dat die vrouw ‘n Woenselse is?” Zij antwoordde: “Dè heurde toch.”
