Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Op 18 september en 5 mei werd door de buurt een bevrijdingsfeest georganiseerd. Hier heb ik m’n step versierd met een fietsvelg en stokken in de vorm van een “W” van koningin Wilhelmina.
Dit alles was omwikkeld met zilverpapier en oranje crêpepapier. Op de middelste stok van de “W” stond een kroon. Zoals te zien waren de lagers uit het wiel van de step. Papa ging met onze buurtgenoten bloeiende brem snijden om er de Slagerstraat mee te versieren. Van de straat werd
Dit alles was omwikkeld met zilverpapier en oranje crêpepapier. Op de middelste stok van de “W” stond een kroon. Zoals te zien waren de lagers uit het wiel van de step. Papa ging met onze buurtgenoten bloeiende brem snijden om er de Slagerstraat mee te versieren. Van de straat werd
Schuin tegenover ons woonde de familie Rungen. Zij hadden een kaashandel. Meneer Rungen, die parkinson had, zat weleens voor de deur als ze kazen lieten keuren. Er werd dan met een hol buisje een stukje uit de kaas getrokken, wat hij dan proefde. Omdat hij zijn vingers en tenen niet stil kon houden waren de neuzen uit zijn pantoffels geknipt. Mama ging bij Rungen schoonmaken. Door mevrouw Rungen kwam ze bij mevrouw Noordraven in de Roostenlaan terecht. Ze ging met de bus naar Stratum tot dat wij naar Tivoli verhuisden. Ik kreeg gebruikt speelgoed van hun zoon Hennie, zoals een blauw autootje, dat met een kabeltje bestuurbaar was. Met sinterklaas zou ik ook zijn rolschaatsen krijgen. Papa had de rolschaatsen opgeknapt
Papa ging eens met Nettie naar de stad. Op dit punt bij het City Theater schoot Nettie bij het oversteken uit zijn hand de straat over. Een auto moest uit alle macht remmen en stond net op tijd stil.
Hij heeft maar niet meer omgekeken naar het achterop komend verkeer. Hoogstwaarschijnlijk is het allemaal goed afgelopen.
Hij heeft maar niet meer omgekeken naar het achterop komend verkeer. Hoogstwaarschijnlijk is het allemaal goed afgelopen.
Nettie is 6 jaar en gaat nu ook naar de eerste klas van de lagere meisjesschool aan de Kloosterdreef bij juffrouw de Rooij. Jammer genoeg moest zij door de verhuizing al vlug afscheid nemen van deze lieve juffrouw. In Tivoli kwam ze bij juffrouw van de Ven. Ze werd achter in de klas gezet. En als ze zei: “Ik begrijp het niet”. Dan zei de juffrouw dat ze beter moest luisteren. Het was voor haar geen fijne overgang naar deze nieuwe school. In deze tijd kwamen ome Janus, tante Ali en vrienden op de dinsdagavond naar ‘t radioprogramma de Bonte Dinsdag-avondtrein met o.a. Snip en Snap luisteren. Omdat wij in voorkamer sliepen, kon ik ‘t ook ‘n beetje volgen. En het uitbundig gelach horen. Uiteraard werd er veel naar de radio geluisterd. Zoals op de zaterdag naar Negen heit de klok.
Ga naar jaren veertig en luister naar meer.
Ga naar jaren veertig en luister naar meer.
Woensdag, 1 september naar de 3e klas bij meester Sloots van de St.Petrus Canisius school. Bij hem heb ik tot de kerstvakantie in de klas gezeten omdat wij in januari 1949 naar Tivoli verhuisden. Hij was de enigste schoolmeester op de fraterschool. Hier loopt meester Sloots als begeleider van optocht ter ere van de bevrijding. Hij woonde op een zijweggetje van de Woenselsestraat.
door ze te laten zandstralen. Toen ik in de kelderkast in het donker aan het rommelen was, stootte ik met m’n hand boven op een rolschaats. Na zeuren mocht ik rolschaatsen. Ik viel echter met een klap op de grond. De zin in rolschaatsen was meteen over. Papa zag kans de rolschaatsen te ruilen tegen een stoom-machientje. En ik vond ‘t geweldig dit 6 december op de tafel met cadeaus aan te treffen. Ik heb er jarenlang plezier van gehad.
een dansvloer gemaakt door zaagsel te strooien. Toen het begon te regen werd door de timmerman Quick ook nog een zeil over de straat gespannen. Tijdens een van die bevrijdings-feesten vertrok Jan Niemeyer naar Indonesië om dienst te doen als MP (militaire politie). Als afscheid speelde hij een deuntje op zijn mondharmonica voor de muziekinstallatie, die bij de kleemaker, Theo van Uden, stond. Papa, die daar aan de borrel zat, waarschuwde hem vanwege zijn lengte voor de sluipschutters. Later zou hij sneuvelen. Terugkomend van een patrouille werd hij als enigste door een schutter van uit een boom neergeschoten. Hij stierf op de operatietafel.
Tijdens de bevrijdingsfeesten in september kwam opoe Verspaget doodziek naar ons en zei tegen mama: “Meid ik kom bij jouw sterven”. Zij woonde toen zes jaar bij ome David en wilde daar niet sterven.
Ome David kwam verhaal halen. Omdat papa en mama vanwege de buurtfeesten niet thuis waren, trapte hij de voorkamerdeur open, waarachter Nettie en Marianne lagen te slapen. Opoe heeft hem gekalmeerd en gezegd dat zij echt niet terug wilde.
Tijdens de bevrijdingsfeesten in september kwam opoe Verspaget doodziek naar ons en zei tegen mama: “Meid ik kom bij jouw sterven”. Zij woonde toen zes jaar bij ome David en wilde daar niet sterven.
Ome David kwam verhaal halen. Omdat papa en mama vanwege de buurtfeesten niet thuis waren, trapte hij de voorkamerdeur open, waarachter Nettie en Marianne lagen te slapen. Opoe heeft hem gekalmeerd en gezegd dat zij echt niet terug wilde.