Oorsprong namen

van Ooyen

Verspaget

Voorouders

van Ooyen

Verspaget

Broers & Zusters

van Ooyen

Verspaget

Jeugdjaren

Jo

Nellie

Jo & Nellie

verkering

gezin

Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Vorige.
Volgende.
Startpagina.
1949                                                (Bekijk foto’s 1948 t/m 1954 in serie)
Januari 1949 verhuisden wij met paard en kar van de melkboer naar de Zebrastraat, nummer 35, in Tivoli.
Toen nog gemeente Geldrop. Mama ging met ons met de bus naar Tivoli. De melkboer wilde niets voor het verhuizen hebben. Nee, ze kreeg zelfs eieren cadeau voor de jarenlange trouwe klandizie.
Met deze melkboer mocht ik altijd meerijden naar zijn laatste klanten op de Nieuwe Dijk, dat toen nog aan de weilanden lag en rondom nog niet bebouwd was.
Van oud op nieuw, met de fles jenever bij de hand, heeft ome Frans papa geholpen zeil te leggen.
Een geheel huis voor ons alleen na tien jaar ellende van inwonen door de woningnood. Wat waren we gelukkig! En ik helemaal met een eigen kamertje.
Onze naaste buren waren de families van Dijk op nr. 37 en Dekkers op nr. 33. De familie van Dijk hadden een dochtertje, dat met hersentuberculose in het ziekenhuis lag en daar overleed. Met de begrafenis heb ik het kistje mee de kerk in gedragen. Verder woonden in onze straat de mij bekende families, Verschueren, van de Wiel, Jansen, van de Broek, van Nispen, Kneepkens, de Groot (later Rensen), van Elderen, Driessen (later Klaassen en de Haan), Lesterhuis, waarvan de man overleed en in Velzen gecremeerd werd.
Van mevrouw Verschueren werd verteld dat zij motor kon rijden.
Hier tijdens een motorwedstrijd in 1936 op vliegveld Welschap. Aan de achterpad woonden in de Tapirstraat de families Gunter, Rooiakkers met snoepwinkeltje, (later Niemijer), mevr.Aman met haar dochter, Langendonk, Verhalle, Slechtenhorst (later Dobben) en in de Leeuwenstraat de families van Oord, van Hout, Perenboom, Oel, Zuidema, van Eyck,
Volleman, Aarts, Spitters, Koenders, Smit, Huibers, van Bussel, Bremmers, de Munnik en de manegehouder Wiebinga (later Vervoort). Toen het paard van de heer Wiebinga alleen terugkwam, bleek hij dat hij tijdens ‘t paardrijden was overleden. In de Leeuwenstraat voor het huis van de familie van Hout lagen twee carrosserieën van jeeps ingegraven.  
Ik kwam  terecht op de St. Jansschool.
Het adres was toen nog Heezerweg 335. Ongeveer 1950 werd het Rector Baptistlaan 1.
Met de onderwijzers vooraan vlnr. Van Dijk, ??, de Laat, midden vd Kerkhof, Dekkers, Panken, vd Vorst, achteraan
van Stratum, Weerdenburg, Bakermans, Hikspoors.
Op deze nieuwe school kwam ik in de derde klas bij mijnheer de Laat. Voor de gymnastiekles mocht ik mijn leren voetbal mee naar school nemen. We voetbalden dan op het zandveldje voor de school. De klas werd in tweeën gedeeld. Dus met ongeveer zo’n 20 tegen 20, want de klas had zo’n 40 leerlingen.
Ter gelegenheid van zijn verjaardag werd nevenstaande foto gemaakt. Ik sta voor voor de jongen met de tennisbal in z’n hand en de de hand van Peter van Bussel op m’n schouder. In een eveneens gehouden loterij won ik met het cijfer zeven de eerste prijs, een grote puntenslijper. Ondanks het wennen aan een andere school, ging ik als derde van de klas over naar de vierde klas van mijnheer Weerdenburg.
Later hebben de grotere jongens daar de heidegrond afgegraven voor een groot voetbalveld en de voetbalclub de Leeuwen opgericht. Gras is er nooit opgekomen. Er werd gevoetbald voor de zomeravond competitie en voor ons werd door de paters een competitie straatvoetbal georganiseerd. Wij noemden ons de woestijnduivels. De paters waren met deze naam niet zo gelukkig.
Verderop lag er een trapveldje, waar we gingen voetballen. Het moet in deze tijd, rond m’n verjaardag zijn geweest dat m’n bal aan vervanging toe was. Mama en papa zaten aan tafel te overleggen. Dan springt papa op z’n fiets en komt na een korte tijd terug met ‘n splinter nieuwe bal. Later bleek dat ‘t om laatste tientje van die week ging.