Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
1 Januari, de oorlog is nog niet voorbij, de duitsers bombarderen vliegveld Welschap onder de naam: “Operatie Bodenplatte”.
In deze tijd stond ome Henk plotseling voor de deur. Met behulp van zijn oude worstel vrienden, die connectie met het verzet hadden, was hij gedeserteerd en door hen over de grote rivieren geholpen.
In deze tijd stond ome Henk plotseling voor de deur. Met behulp van zijn oude worstel vrienden, die connectie met het verzet hadden, was hij gedeserteerd en door hen over de grote rivieren geholpen.
Wij hadden van ome Henk een foto in het uniform van de Kriegs-marine op het dressoir staan. Ronny, die bij ons ingekwartierd was, had deze foto ook bij binnenkomst bekeken, maar verder niet gereageerd. Maar toen ome Henk bij ons binnenkwam pakte hij deze foto en verscheurde die meteen. Hoogstwaarschijnlijk hebben mensen uit de buurt hem herkend. Want wij kregen bezoek van de politie. Op de vraag of wij vreemdelingen in huis hadden, antwoordde mama: “Ja, Engelsen”. De politie antwoordde: “Dat zijn voor ons geen vreemden”. Aan iedereen, waaronder ome Janus en Albert Senders werd gevraagd waar zij thuis hoorden. Omdat papa op zijn werk was, antwoordde ome Henk, in zuiver Nederlands, dat hij hier thuis hoorde. Hierdoor werd hij niet als een Duitser herkend. Met: “Wij zullen wel verkeerd ingelicht zijn”, vertrokken zij.
In zijn vlucht had ome Henk een pistool bij zich en had hij goud verstopt in zijn uitgeholde hakken van zijn schoenen. Omdat de koffers van ome Henk in Heusden stonden, ging papa ze ophalen. Toen papa erg lang wegbleef, omdat hij langs z’n ouders in den Bosch was gegaan, kreeg ome Henk het erg benauwd. In deze koffers zat een opgerold schilderij van een bekende meester. Papa en ome Henk zijn samen naar Bakers in de Kruisstraat gegaan om dit schilderij op naam van ons vader de echtheid vast te stellen. Het schilderij heeft
In zijn vlucht had ome Henk een pistool bij zich en had hij goud verstopt in zijn uitgeholde hakken van zijn schoenen. Omdat de koffers van ome Henk in Heusden stonden, ging papa ze ophalen. Toen papa erg lang wegbleef, omdat hij langs z’n ouders in den Bosch was gegaan, kreeg ome Henk het erg benauwd. In deze koffers zat een opgerold schilderij van een bekende meester. Papa en ome Henk zijn samen naar Bakers in de Kruisstraat gegaan om dit schilderij op naam van ons vader de echtheid vast te stellen. Het schilderij heeft
wiel maakte hij van hout. Naast deze trapauto kreeg ik van ome Bart een zak met prachtige stuiters, handboeien en een kolf van een Amerikaans garant-geweer. Dit alles vond hij toen hij werd ingezet om puin te ruimen. Later werd de trapauto geruild tegen een mand eieren. Een boer kwam ‘m ophalen met een T-ford.
Het meisje in de deur is van Rodink. Zij liep mank. Later hebben ze van haar een been met een operatie ingekort. Jaren later hoorde ik dat zij jong overleden is.
Vanwege zijn achtergebleven inboedel is ome Henk met ome David, die in uniform voor de Engelsen in een vrachtwagen reed, naar België gegaan. Hier werd hij door een madam herkend, verraden, door de gendarme gearresteerd en als krijgsgevangene afgevoerd naar de gevangenissen van Antwerpen en Brussel.
Omdat in deze tijd contact met tante Netta niet mogelijk was, ging mama met foto’s naar een waarzegster. Die wist te vertellen dat tante Netta en Hans een bombardement,waar doden gevallen waren, overleefd hadden. Van mij zij ze dat ik dezelfde “boemelaar” als m’n vader zou worden. En er zou flink wat geld uit Amerika komen. Later klopte dit allemaal vrij aardig!!!
Het meisje in de deur is van Rodink. Zij liep mank. Later hebben ze van haar een been met een operatie ingekort. Jaren later hoorde ik dat zij jong overleden is.
Vanwege zijn achtergebleven inboedel is ome Henk met ome David, die in uniform voor de Engelsen in een vrachtwagen reed, naar België gegaan. Hier werd hij door een madam herkend, verraden, door de gendarme gearresteerd en als krijgsgevangene afgevoerd naar de gevangenissen van Antwerpen en Brussel.
Omdat in deze tijd contact met tante Netta niet mogelijk was, ging mama met foto’s naar een waarzegster. Die wist te vertellen dat tante Netta en Hans een bombardement,waar doden gevallen waren, overleefd hadden. Van mij zij ze dat ik dezelfde “boemelaar” als m’n vader zou worden. En er zou flink wat geld uit Amerika komen. Later klopte dit allemaal vrij aardig!!!
een tijd bij ons in huis boven de schouw gehangen. De Amerikaanse ster op de trapauto werd door ome Henk erop geschilderd. Op de achtergrond in de Pastoriestraat hangt de vlag aan het huis van de familie Holanders naast de Petrus-Canisiusschool. Deze foto is genomen voor ons huis in de Slagerstraat nummer 36. De trapauto had ome Bart als oud vuil van de schuur van de buren gehaald, opgeknapt en in het legergroen geschilderd. Een ontbrekend
Ome David Verspaget en Albert Senders vervoerden puin met paard en wagen.
Wij mochten dan met hen meerijden. Toen we een keer over de Pastoriestraat reden, kwam tante Joke ons halen om in de Pastoriestraat naar een verongelukt meisje te gaan kijken. Op de foto, vlak bij de Broekseweg zijn we een huis binnengegaan, waar je direct in de woonkamer stond.
Wij mochten dan met hen meerijden. Toen we een keer over de Pastoriestraat reden, kwam tante Joke ons halen om in de Pastoriestraat naar een verongelukt meisje te gaan kijken. Op de foto, vlak bij de Broekseweg zijn we een huis binnengegaan, waar je direct in de woonkamer stond.
Rechts achter in de kamer, die nogal leeg was, stond een doodskistje met het meisje. Het was net een witte pop met pijpenkrullen. Ze had een zwart vlekje op haar voorhoofd. Verteld werd dat zij in een militaire auto met wapens geklommen was. Een geweer is afgegaan en een kogel trof haar voorhoofd.
In de Pastoriestraat woonde ook de naaister Mientje Dekkers, die voor de kinderen “Tommy pakjes met baret” maakte van paardendeken stof. Ook voor mij maakte zij zo’n uniformpje.
In de Pastoriestraat woonde ook de naaister Mientje Dekkers, die voor de kinderen “Tommy pakjes met baret” maakte van paardendeken stof. Ook voor mij maakte zij zo’n uniformpje.
