Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
De Pastoriestraat in de jaren vijftig met nog het brede trottoir. Geheel rechts woonde het meisje van Klip of kip, dat mank liep door het ongeluk met de granaat.
Zij verkochten de zelf gemaakte lek toeten in een papiertje.
In de Slagerstraat was ook iemand, die dezelfde lek toeten vanuit de raam verkocht.
Zij verkochten de zelf gemaakte lek toeten in een papiertje.
In de Slagerstraat was ook iemand, die dezelfde lek toeten vanuit de raam verkocht.
Op een gegeven moment vlucht iedereen naar binnen. Zo ook de verzekeringsagent van de Hurk, die met grote ogen z’n fiets bij Rungen of Gaans in de Slagerstraat tegen de muur gooide en naar binnen rende. Waarschijnlijk was dit vanwege het ongeluk met een handgranaat. Een parachutist, die met een meisje een vreugde dans maakte, verloor een granaat, die afging. De parachutist, het meisje van Klip en een man waren gewond. Later hoorde ik van Hennie Berendsen dat zijn vader ook een scherf in zijn zij gekregen had.
Mama vertelde dat dokter Jansen bij de gewonden werd geroepen. Ondanks het smeken van de vrouw van de gewonde man behandelde de dokter eerst de parachutist.
Mama vertelde dat dokter Jansen bij de gewonden werd geroepen. Ondanks het smeken van de vrouw van de gewonde man behandelde de dokter eerst de parachutist.
Dinsdagavond tegen half acht werd door een Duits vliegtuig oranje kleurige lichtkogels afgegooid om de doelen te lokaliseren.
De bevolking dacht dat een Engels vliegtuig ter ere van de bevrijding vuurwerk maakte. Maar dat veranderde snel toen het bombardement losbarstte. (zie film)
De bevolking dacht dat een Engels vliegtuig ter ere van de bevrijding vuurwerk maakte. Maar dat veranderde snel toen het bombardement losbarstte. (zie film)
Tekeningen zoals ik me herinner dat wij met de buren in de Slagerstraat naar de vuurzee in ‘t centrum stonden te kijken. Toen het bombardement onze kant op kwam, vluchtten wij naar binnen. Papa duwde Nettie en mij tegen de schouw van de schoorsteen, ging over ons heen liggen en zei dat we misschien in de hemel pap gingen eten met zilveren lepels.
Als ik hier aan terug denk, dan komt altijd het liedje Boer, wat zeg je van mijn kippen naar boven.
Het moet dezelfde dag geweest zijn dat twee gewapende PAN-mannen een oude man opbrachten. Ik zag ze vanuit het gangetje naast ons huis schuin de Slagerstraat oversteken richting Pastoriestraat. Later vertelde papa dat deze tachtigjarige man mijnheer Vingerhoed was, die om zijn aan tbc lijdende vrouw te kunnen verzorgen, lid van de nsb was geworden. Zulke mensen werden ook wel brood nsb’ers genoemd. Hij zou zichzelf in de cel opgehangen hebben. De PAN-mannen waren de groenteboer Spijker en zijn zoon, die dezelfde avond omkwamen.
Het moet dezelfde dag geweest zijn dat twee gewapende PAN-mannen een oude man opbrachten. Ik zag ze vanuit het gangetje naast ons huis schuin de Slagerstraat oversteken richting Pastoriestraat. Later vertelde papa dat deze tachtigjarige man mijnheer Vingerhoed was, die om zijn aan tbc lijdende vrouw te kunnen verzorgen, lid van de nsb was geworden. Zulke mensen werden ook wel brood nsb’ers genoemd. Hij zou zichzelf in de cel opgehangen hebben. De PAN-mannen waren de groenteboer Spijker en zijn zoon, die dezelfde avond omkwamen.
Omdat bij een getroffen huis de schoorsteen meestal bleef staan, ging hij er van uit dat wij op deze plek de meeste kans van overleven hadden. Toen het wat rustiger werd, zijn wij gevlucht naar de meisjesschool op de Kloosterdreef, waar de luchtbescherming zat. We sliepen daar die nacht op de grond. Toen papa mij naar de wc op de gang bracht, kwamen we langs een kamer waarin een lamp op
een wit laken scheen. Het laken ging op en neer. Later hoorde ik dat de groenteboer Spijker op sterven lag.
Zijn groentewinkel op de hoek Wassenaarstraat en Pastoriestraat tegenover het kerkhof was getroffen.
Op deze plek werden dertien huizen geheel vernield.
Een van onze buren, dhr. De Vos heeft de gebeurtenissen van dit bombardement beschreven in zijn dagboek. Zie zijn verhaal.
Zijn groentewinkel op de hoek Wassenaarstraat en Pastoriestraat tegenover het kerkhof was getroffen.
Op deze plek werden dertien huizen geheel vernield.
Een van onze buren, dhr. De Vos heeft de gebeurtenissen van dit bombardement beschreven in zijn dagboek. Zie zijn verhaal.
Maart 1988 vroeg George E. Koskimaki in ’t Eindhovens Dagblad naar mensen die herinneringen hadden over de bevrijding van Eindhoven. Ik heb hierop gereageerd. Binnen amper twee weken kreeg ik van hem bericht. Hij vond de herinneringen van een manneke van vijf jaar prachtig. Op de pagina’s 148/149 en 151/152 staan deze in zijn boek HELL’s HIGHWAY DEEL 1.
