Oorsprong namen

van Ooyen

Verspaget

Voorouders

van Ooyen

Verspaget

Broers & Zusters

van Ooyen

Verspaget

Jeugdjaren

Jo

Nellie

Jo & Nellie

verkering

gezin

Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Vorige.
Volgende.
Startpagina.
1944                                             (Bekijk foto’s 1939 t/m 1947 in serie)
Het begin van het jaar is een spannende tijd. Wanneer komt de bevrijding? Buurman de Vos en papa volgen met hoop de Russische successen. Van een invasie is nog geen sprake. Alhoewel Anton Mussert in zijn nieuwjaars rede zei: “Moge ons land bespaard blijven voor een invasie.”
Op dinsdag 6 juni was het zover hr. De Vos en papa zullen het wel via r
adio oranje gehoord hebben. En wij hadden nog geen notie dat ons gezinnetje dit jaar door het oog van de naald zou kruipen.
Netty met 2 jaar even poseren bij de fotograaf. Dan met Willy op de foto. Volgens ons mamma had Nettie liever het olifantje vastgehouden. Mama moet wel trots op ons zijn geweest, om in deze financieel krappe tijd, foto’s te laten maken. Als kind was ik ook trots op mama als ze zich opgemaakt had en we dan naar de stad gingen.
Zondag 17 september stond ik bij oudere jongens, die voor de Petrusschool met een kaatsbal aan het voetballen waren. Op eens waren er veel vliegtuigen hoog in de blauwe lucht, waar we ademloos naar keken. Zij vlogen in noordelijke richting.
Maandag 18 september zie ik in de Pastoriestraat zo’n auto als op de foto hieronder, vol met mensen op en neer rijden voorbij de Slagerstraat richting Verwerstraat en terug.
Dit waren hoogstwaarschijnlijk de jongens, die twee Duitse militairen in een open auto gevangen namen.Mama zag dit vanuit de raam gebeuren. De broers Theelen sprongen vanuit de brandgangetjes, zwaaiend met hun geweer, voor de auto en riepen: “Händen hoch!”
Een van de Duitsers probeerde nog zijn wapen te grijpen. Maar ze staken hun handen omhoog en riepen: “Besser so dann tot!”
Iets later staan er Amerikanen in de Pastoriestraat. Net zoals dit zoontje van de fotograaf, de Greef, werd ik ook door een Amerikaanse parachutist op de arm genomen. Hij gaf daarbij zijn geweer aan een maat, die naast hem stond. De riempjes van zijn helm hingen los en hij had een stoppelbaard.
(zie film)

Zij zijn van de F-compagnie, 2e bataljon, 506e regiment van de 101e Airborne divisie, die van uit ‘n achtertuin van de Runstraat met een mortier het Duitse kanon op de hoek Kloosterdreef en Woenselsestraat uitschakelde. De gevangen genomen Duitse bemanning van het kanon tegenover de villa van dokter Goyarts.
Dezelfde parachutisten die van uit de Pastoriestraat bij de zogenaamde peperbus richting Kloosterdreef kijken.
En op dezelfde hoek richting Woenselse markt
Op de achtergrond de pastorie van de Petruskerk.
Hoogstwaarschijnlijk zijn dit de Duitse soldaten die ik in de Pastoriestraat gezien heb toen zij met de handen in de nek richting Verwerstraat werden afgevoerd. Een van hen was namelijk gewond aan zijn arm. De Duitsers werden door partizanen van de PAN afgevoerd. Toen mama zag dat er bij de gewonde Duitser bloed van zijn arm sijpelde, riep zij: “Och arm!” Een van de omstanders maakte zich daarover zo kwaad,dat zij maar vlug weg ging.
Met vriendjes hebben we ook bij Theelen achterom in een grote schuur gekeken, waar volgens omstanders krijgsgevangenen in zaten. Ik keek in een donkere dampige ruimte waar mensen dicht bij elkaar zaten.
Ter bevestiging van m’n herinnering ‘n citaat van de site Eindhoven in Beeld op 26-11-2015: “Het was de knokploeg Verwerstraat, die dagen voor de bevrijding Duitse militairen arresteerden. Mijn moeder gaf ze te eten. En ze zaten opgesloten in ‘n klein sigarenfabriekje in de Pastoriestraat, Meeuwis Theelen. Dat was naast café Hendriks op de hoek Verwerstraat.”