Oorsprong namen

van Ooyen

Verspaget

Voorouders

van Ooyen

Verspaget

Broers & Zusters

van Ooyen

Verspaget

Jeugdjaren

Jo

Nellie

Jo & Nellie

verkering

gezin

Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Vorige.
Volgende.
Startpagina.
Er werd snel besloten een televisie te kopen. Bij een interne winkel van Philips, van Elderen, werd voor zeshonderd gulden een licht beschadigd toestel gekocht. Voor de aankoop van onze eerste televisie gingen wij mee en dan bij ome Janus en tante Ali televisie kijken. Ons vader zei dan: “Kom we pakken de bus en we gaan bij onze Janus die film bekijken”. Alsof we in de bioscoop zaten, werden alle lichten uitgedaan.
De koopkracht van 1325 gulden in 1958 is in 2016 4091,75 euro!!
Ook over zijn werk bij de slager kon hij uitgebreid vertellen. Vooral toen hij van de slager Jan van Vlokhoven cervelaatworst mocht maken. Hij kreeg van hem boeken geschreven door Duitse worstenmakers. Door het verbod om de kleurstof sulfiet te gebruiken, werd de cervelaatworst sneller aan de randen blauw. Dit in tegenstelling tot de worsten van de fabriek. Door tijdens de ingebruikname van de kijk en wijs toonbank de vertegenwoordiger een extra borrel te geven, werd de sluier een beetje opgelicht. Dit leidde ertoe dat hij samen met Jan van Vlokhoven op de brommer naar de worstenfabriek in Veghel zijn gereden. Na dit bezoek was hij er helemaal achter. Hij moest suiker gebruiken. Suiker heeft een hoog zuurstofgehalte. De zuurstof zorgde ervoor dat het blauw worden vertraagde. Ook dit nadenken en uitproberen leidde tot een prijs.
Door slapte was er tijdelijk geen werk bij de slager. Op een zondagmorgen komt ome Janus en vertelde dat in het Eindhovens Dagblad stond dat Jan van Vlokhoven de eerste prijs, een radio gewonnen had met zijn cervelaatworst. De volgende dag kwam ons vader na de middagploeg niet thuis.
Ons moeder werd ongerust en ging naar de slager om Philips te bellen. Bij de slager trof zij ons vader achter een flinke borrel. Vanuit zijn werk was hij verhaal gaan halen. Om het wat te sussen had de slager maar vlug een borrel ingeschonken. Papa in de slagerij met de familie van Vlokhoven en hun knecht, Piet.
Intussen maakte Marianne de 1e klas van de MULO af. Ze zit hier 4e van links op de voorste rij. De foto is genomen voor het schoolgebouw aan de Geraniumstraat. Geheel rechts mijnheer van Lieshout.
En Vera, 8 jaar, maakte de 2
e klas van de lagere school af, bij juffrouw van de Drift
Ook z’n nasiballen waren zo’n succes dat de slager z’n automaat niet kon bijhouden. De gehele familie was er ook gek op.
Tijdens mijn wacht in deze wacht ruimte, kwam er met volle vaart een vrachtwagen naar de poort gereden. Een korporaal sprong er uit en rende naar het compagnies-gebouw. Het was meteen paniek. Op de hei bij de kazematten was een vreselijk ongeluk gebeurd. Tijdens de laatste oefening voor hun bevordering tot sergeant, zou er tijdens een bestorming door de korporaals in een kazemat springstof tot ontploffing worden
gebracht. Ondertussen was er door schooljeugd een brandje gesticht. Om te voorkomen dat dit uit de hand zou lopen, werden enkele korporaals er op uitgestuurd om het brandje te blussen. Op de vraag van de commandant of de brand geblust was, werd dit bevestigend teruggeroepen. Door degene, die aan het ontstekingsmechanisme zat werd dit als een bevel opgenomen en drukte de hendel in. Een sergeant en twee korporaals moeten de springstof net aangesloten hebben.
Twee waren op slag dood en de derde is in ziekenhuis overleden. In die tijd was ik op zoek naar sergeant Wemaes, de zoon van een bekende van tante Ali.
Tot m’n grote schrik hoorde ik dat hij de omgekomen sergeant was.
Ik werd uitgekozen voor het ere escorte van een van de omgekomen militairen.
Van af het ziekenhuis werd hij door ons en een tamboer met omfloerste trom geëscorteerd tot de grens van Weert bij de windmolen.
Opvallend was dat de Weerternaren bij het passeren van de begrafenisstoet knielden.
Zie het bericht van 25 april 1958 in het dagblad Trouw.