Oorsprong namen

van Ooyen

Verspaget

Voorouders

van Ooyen

Verspaget

Broers & Zusters

van Ooyen

Verspaget

Jeugdjaren

Jo

Nellie

Jo & Nellie

verkering

gezin

Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Vorige.
Volgende.
Startpagina.
In deze maand moest ik de burgers helpen met o.a. wc’s schoonmaken.
Als vrijwillig dienstplichtige werd ik geplaatst bij de Verbindingstroepen in de Elias Beeckman kazerne te Eden. De commandant van de J-compagnie, Kapitein Meeuwsen, plaatste mij op de administratie, waar ik de treinkaartjes en de vrij vervoerbewijzen moest verzorgen en de administratie hiervan moest bijhouden.
Hij zou wel versieren dat ik het mos-nummer van schrijver zou krijgen.
Doordat een Amsterdammer, die ook van de Onderofficierschool kwam, stennis begon te maken kon de kapitein het niet meer maken om een mos-nummer te versieren. Ik moest opgeleid worden voor een functie. Ik kon zelf een functie kiezen. Een sergeant van de week adviseerde mij lijnwerker of chauffeur.
Mijn diensttijd bleef dan beperkt tot achttien maanden. Ik koos voor de chauffeursopleiding.
Voor de vervolgopleiding werden we overgeplaatst naar een ander gebouw. De opmerkingen, of we wel zeker wisten beroeps te worden, van de kazerne commandant en de aalmoezenier brachten mij aan het twijfelen. Toen bij een wacht de wachtcommandant, een korporaal, zich als een cowboy gedroeg, wist het zeker.
Ik ging m’n ontslag indienen en een verzoek om m’n dienstplicht af te mogen maken. Dat had heel wat in.
Eerst een verzoek op een halve pagina aan de peletonscommandant, een luitenant. Hij vroeg of de reden van mijn ontslag aan hem lag. Daarna een verzoek op een hele pagina aan de compagniescommandant, een kapitein. Bij hem en twee luitenants kwam ik in een soort kruisverhoor terecht. Na korte tijd moest ik bij de kazerne commandant, een kolonel, komen. Hiervoor werd ik afgemarcheerd door de sergeant van de week.
Hij gaf me de opdracht om bij het inrukken bij de kolonel vanwege de vloerbedekking niet met de voeten te draaien.
Na dit alles kon ik mijn ontslag op een dubbele pagina indienen bij het ministerie van defensie. Tijdens de uitwerk periode lag ik in ‘n ander gebouw met o.a. een aparte maat die mij meenam naar ‘n champignon kwekerij, waar hij zomaar naar binnen liep. Ook gingen we naar ‘n danstent. Eigenlijk mochten niet naar binnen. Maar toen hij iets van ‘n foto liet zien was ‘t geen probleem. Wat hij ook deed was ‘n stuk glas fijn kauwen.
Doordat ik van tante Netta uit Duitsland een felicitatie kaartje kreeg tijdens ’n bivak kwam ik erachter dat het dinsdag 15 april was en dat ik 18 jaar was geworden.
We sliepen met z’n tweeën in ’n tentje waarvan eenieder ’n helft had. Omdat ik me altijd elektrisch scheerde, lukte ’t niet om me met koud water te scheren. Daar ik me flink gesneden had, werd ik vrijgesteld van scheren.
Toen we aangetreden stonden voor ’n avond oefening en onze bajonet moesten aanbrengen, liep onze sergeant op iemand af en duwde hem weg. Deze jongen stond lijkbleek boven zijn geweer te wankelen en viel flauw. Hij was al enkele dagen niet naar de wc geweest omdat hij moeite had met de in de grond gegraven latrine. Tijdens zo’n patrouille oefening had onze sergeant ‘n truc om de “vijand” uit de tent te lokken door iemand te laten roepen: “Nelly, Nelly!!” Ook wees hij ons erop dat die schaduw plekken in ’t bos de uitgezette posten waren. Op ’n andere avond oefening moesten we aantreden met de winterjas. Een Indische jongen was z’n jas vergeten. Dus moesten we allemaal onze jas wegbrengen. Nu werden we als posten uitgezet, waarbij we met touw verbonden waren. Zodat als iemand onraad zag hij dit door aan het touw te trekken kon door geven. Op een gegeven moment komt die Indische jongen al schreeuwend: “Kanonnen, kanonnen!!” terug gelopen. Later bleek hij tropenkoorts te hebben vanwege een vroegere malaria.
Hoogstwaarschijnlijk tijdens dit bivak kwamen we overdag ongewild op Belgisch grondgebied uit. En door een kamp waar Ambonezen woonden, die ons zeer verwonderd bekeken.
Na een examen gedurende een week, werd ik bevorderd tot soldaat 1e klas.
Zie hiervoor m’n beoordeling 1e basisopleiding van 18-11’57 tot 15-5-’58.
Tegelijkertijd ging m’n opleiding door. Hier schietoefeningen op de Harskamp. Voor we gaan eten en daarna te gaan stappen, moet eerst de “bren”, een mitrailleur, gepoetst worden.Op de kist zit een Tilburger, daarnaast een tukker (Twente) en ikzelf. De jongen geheel rechts heeft al kans gezien zich om te kleden. We hebben hier leren schieten met deze bren, de bazooka en de geweer granaat vanaf m’n geweer, de garant.