Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Broers & Zusters
Van Ooyen & Verpaget
Van Ooyen & Verpaget
Ome Frans
Ome Frans (Adrianus, Franciscus) is geboren op 8 februari 1909 en overleden op 17 oktober 1970. In 1935 trouwde hij met Clara (Cornelia) van der Donk, geboren 27 juni 1911 en overleden 4 mei 2000.
Zoals iedereen in het gezin Verspaget had hij ook een scheldnaam. Hij werd hongerlijder genoemd, omdat hij altijd wilde eten. Hij vertelde eens bij een gezin mee te mogen eten. Er werd een pannetje met aardappelen op tafel gezet. Hij gooide het pannetje leeg op z’n bord. Bleek dat het pannetje voor iedereen bestemd was. Door ome Jo van de Veerdonk ging hij als nachtportier bij de Gruyter in Den Bosch werken. Hij was toen bij tante Betsie in de kost.
Ome Frans (Adrianus, Franciscus) is geboren op 8 februari 1909 en overleden op 17 oktober 1970. In 1935 trouwde hij met Clara (Cornelia) van der Donk, geboren 27 juni 1911 en overleden 4 mei 2000.
Zoals iedereen in het gezin Verspaget had hij ook een scheldnaam. Hij werd hongerlijder genoemd, omdat hij altijd wilde eten. Hij vertelde eens bij een gezin mee te mogen eten. Er werd een pannetje met aardappelen op tafel gezet. Hij gooide het pannetje leeg op z’n bord. Bleek dat het pannetje voor iedereen bestemd was. Door ome Jo van de Veerdonk ging hij als nachtportier bij de Gruyter in Den Bosch werken. Hij was toen bij tante Betsie in de kost.
Ome Frans en tante Clara in hun verkeringstijd bij haar ouders in Berghem bij Oss, die daar een bakkerswinkel hadden. Ze leerden elkaar kennen in de Witte Ballon te Woensel. In plaats van een trouwfeest gingen zij op huwelijks reis. Hier voor de Dom in Keulen.
In 1947 wordt hun zoon Frans geboren. Het was geen gemakkelijke
In 1947 wordt hun zoon Frans geboren. Het was geen gemakkelijke
bevalling.Ome Frans werd door de arts gevraagd voor het kind of zijn vrouw te kiezen. Gelukkig ging het goed. Met tante Netta ben ik op de fiets mee geweest op kraamvisite in de Edelweisstraat. Tante Clara lag boven in bed.Ik herinner mij vooral witte lakens en veel zonlicht.
Ome Frans was zo gek met z’n zoon, dat hij hem met een hamertje op z’n hoofd liet tikken.
Ome Frans was zo gek met z’n zoon, dat hij hem met een hamertje op z’n hoofd liet tikken.
Tijdens oud op nieuw van 1948 op 1949 heeft hij samen met papa het zeil gelegd in ons nieuwe huis in de Zebrastraat. Ze hadden wel een fles genever bij de hand.
Ome Frans kwam met zijn zoon regelmatig bij ons op visite. Vlnr. Mieke Dekkers, buurmeisje, Marianne en Fransje.
Ome Frans kwam met zijn zoon regelmatig bij ons op visite. Vlnr. Mieke Dekkers, buurmeisje, Marianne en Fransje.
In deze tijd werkte hij bij de bioscoop, het Chicago theater in de Rechterstraat.
Met het bioscooppersoneel maakten ze ook uitstapjes. Zoals als hier naar Volendam. Hij was dan met z’n grappen en grollen een gangmaker. Wij mochten met hem ook wel ‘ns mee naar de bioscoop. We kregen dan de beste plaats aan de zijkant. Ik herinner mij nog de film “Annie and her gun”, met Doris Day.
Met het bioscooppersoneel maakten ze ook uitstapjes. Zoals als hier naar Volendam. Hij was dan met z’n grappen en grollen een gangmaker. Wij mochten met hem ook wel ‘ns mee naar de bioscoop. We kregen dan de beste plaats aan de zijkant. Ik herinner mij nog de film “Annie and her gun”, met Doris Day.
Oud op nieuw 1950 / 51 werd gevierd bij ome Frans en tante Clara. Eerst werden wij op de foto gezet. Ons Vera was nog een baby. Gehurkt vlnr. Fransje, Marianne en Nettie en Ik, Willie op de achtergrond. We gingen met hen ook regelmatig wandelen in de bossen. We liepen dan vanaf de Edelweisstraat naar de Floralaan, waar wij de bossen in liepen.
In 1952 vertrokken zij naar Australië. Ome Frans ging in staalfabriek werken. Tante Clara bakte brood. Verkocht dit en alles wat hun tuin opleverde. Zoals twee keer boontjes oogsten in een jaar. Ze woonden vlak bij de zee.
Fransje had echter een handicap aan zijn been. Hij moest beugels tot zijn liezen dragen, die hij zelfs ‘s nachts moest aanhouden.
Fransje had echter een handicap aan zijn been. Hij moest beugels tot zijn liezen dragen, die hij zelfs ‘s nachts moest aanhouden.
Toen zij in 1956 terugkwamen uit Australië, kon dokter San Giorgi dit probleem gelukkig oplossen. Een andere reden om terug te komen was de heimwee van tante Clara. Zij hebben toen een tijd bij ons ingewoond. Tante Clara, Fransje en ome Frans destijds bij ons in de tuin.
Ome Frans vond het prachtig toen ik en mijn vriend, Jacky Jansen, een pilsje teveel op hadden ter ere van het behalen van onze diploma’s.
Ome Frans vond het prachtig toen ik en mijn vriend, Jacky Jansen, een pilsje teveel op hadden ter ere van het behalen van onze diploma’s.
Op de foto van 27 juni 1953 achter hun huis aan de Harbordstreet 15 in Thirroul is dit te zien. Volgens tante Clara had hij een lollie in zijn mond.
We hadden niet in de gaten dat hij achter onze rug onze glazen steeds vulde. Maar ‘t gevolg was dat we zo dronken waren dat ik Jacky naar huis bracht. Toen we daar waren bracht hij mij naar huis. Hoeveel keer we heen weer gelopen hebben weet ik niet meer.