Ome Janus, doopnaam Adrianus, werd op 22 april 1908 in Den Bosch geboren. Hij overleed op vrijdag 21 mei 1971. Als kind had ome Janus een tentje gemaakt. Zijn oudere broers en hun vrienden probeerden met hun bal het tentje te raken. Toen de bal weer in zijn richting en het
tentje kwam werd hij zo kwaad, dat hij de bal met een mes opving. Als zijn jongste broertje, onze vader, belaagd werd, dan kwam hij voor hem op. Op deze foto moet ome Janus ongeveer achttien jaar oud zijn. In die tijd was het de gewoonte, dat een zoon op die leeftijd zijn eerste bolhoed kreeg. Als enigste mocht hij naar de ambachtsschool en leerde er voor smid. Na een jaar moest hij van school. Want er moest geld verdiend worden. Op 1 juni 1934 trouwde hij met Ali de Cuyper.
Hij was toen 26 jaar oud. Zij bleven kinderloos. Tante Ali is geboren 12 maart 1904 in Hulst te Zeeuws Vlaanderen en overleed 12 maarrt 1982 te Eindhoven. Na de dood van ome Janus kreeg zij weer contact met een oude naar Amerika geëmigreerde vriend uit Zeeland, Ed Hoefeyzers. Door hem bleek dat haar echte voornaam Sely was. De naam Ali was haar gegeven door een mevrouw bij wie zij in dienst was.
Ome Janus op bezoek bij de familie van tante Ali in Zeeland. Tweede van rechts met pet haar vader daarnaast tante Ali met ome Janus. En geheel links haar stiefmoeder. Op de andere foto ome Janus geheel links. Dan opa de Cuyper met z’n paard.
Omdat ik dat heel interessant vond, beloofde zij mij dat ik ‘n keer mee mocht naar Zeeland. Jammer genoeg is het er nooit van gekomen. Omdat de vader van tante Ali de Belgische nationaliteit had, had zij familie in België. Hier zijn ze op bezoek bij deze familie in België.
Ook even poseren voor standbeelden in Antwerpen. Deze Belgische familie kwam eens met de auto op bezoek in Eindhoven. Ik heb hen gewaarschuwd dat een jongen uit de Pastoriestraat een grote spijker tegen een band van hun auto had gelegd. Later ging de dader naar het seminarie.
In Den Bosch bij de Draak en in een park te Eindhoven. Hun trouwfoto voor het Stadhuis of de Catharinakerk. En hun trouwboekje. Ome Janus in hun tuin in de Pruimenstraat, waar zij toen woonden.
Zijn persoonsbewijs van oktober 1941 Het is oorlog en het persoonsbewijs met pasfoto en vingerafdruk was voor de bezetter welkom. Het heeft veel mensen in de problemen gebracht. Hij woonde toen in de Slagerstraat op nr. 42. Doordat wij in dezelfde straat
woonden hadden wij met hen het meeste contact. Omdat zij kinderloos waren, zei ome Janus tegen ons: “Jullie zijn ook mijn kinderen”. Toen ons vader door de ploegendienst niet naar een ouderavond kon, is hij met ons moeder naar mijn school gegaan. Tegenover de frater deed hij alsof hij mijn vader was. Zo zei hij tegen die frater: “Hij is net zoals ik, en durft niets te vragen”. Het gevolg was dat ik na schooltijd kon overblijven om de tafels van buiten te leren.
