Ooyen-Methorst

De laatste jaren vond je elk jaar erbij een mijlpaal. We maakten er grapjes over “op naar de 100”.
Natuurlijk is dit voor weinig mensen haalbaar. Maar Oma je was ernaar op weg.
Daar heb ik veel bewondering en respect voor.

Klagen kwam nooit in je op. Toen je pas in de Horst kwam, vond je dat sommigen veel aan het klagen waren over het eten. Jij vond het heerlijk, behalve die champignonnensoep.

De laatste jaren in mijn leven is er veel veranderd en de zondagen, die ik voor die tijd kwam, waren bijna wekelijks.
Dat lukte niet meer, maar dat vond je helemaal niet erg.
Jij vond het erg belangrijk dat we van ons leven konden genieten en dat doen we zeker.

Je hebt veel meegemaakt en dat heeft je gemaakt tot een bijzondere “ouwe taaie”oma. Vechtend tot de laatste dag. Iedereen stond er van te kijken. Toen ik hoorde dat je er niet meer was heb ik niet kunnen huilen. Het is heel raar, dat je er niet meer bent, maar het is goed zo.

Ik heb de hele nacht een film voorbij zien gaan, waarin alle leuke dingen met “ons Oma” voorbij kwamen.
Zo was ik bijna 10 jaar. Wij gingen verhuizen en mochten bij oma slapen. Dit was super!. Joyce en ik mochten in het grote bed op zolder op de Antwerpenlaan, met die enge maskers. Toen het tijd was om op te staan riep je naar boven: “Schaft”. Dit vonden we geweldig.

Het weekend in Meerdal. Gezellig met de hele familie.

Ik vergeet nog een ding. Kleding! Dit vergat je nooit om te zeggen als je iets mooi vond.

Oma nu je er echt niet meer bent, voelt dat zo raar. Niet meer die grapjes, niet meer die knipogen op het laatst of die fijne hand.
Het was fijn dat ik je nog een dikke knuffel heb mogen geven en je hand heb mogen vasthouden die zondagavond. Je werd er weer rustig van. Je gaat hopelijk met Opa een mooie reis maken.

Maar Oma ook vandaag kom ik voor jou om je naar je laatste rustplaats te brengen. NATUURLIJK!!!. Dat is wel het laatste wat we kunnen doen na zoveel van jou gekregen te hebben.

Tot ziens Oma
XXX
Wendy

Lieve Oma,