Corry & Willy

Gezin

Voorouders

Methorst

Kievit

Methorst

Jeugdjaren

Zusters

Corry

Families

Van Ooyen-Verspaget

Gezin
Willy van Ooyen en Corry Methorst
Vorige.
Volgende.
Startpagina.
1970                                                (foto’s 1970 in serie)
Koninginnedag en de bevrijding vallen gunstig dit jaar. Met een paar snipperdagen konden wij een week op voorjaarsvakantie naar Söll in Oostenrijk. Toen we ‘s avonds aankwamen en ik uit de auto stapte merkte ik dat het hier en daar glad was. Toen we de volgende morgen wakker werden
was het heel licht. Dat kwam doordat er een flink pak sneeuw gevallen was. Onze auto’s waren helemaal ondergesneeuwd.
Ik had er helemaal geen rekening mee gehouden dat in het voorjaar in Tirol nog aardig veel sneeuw kan vallen.
Snel kregen we de sneeuwpret te pakken in de omgeving van ons vakantie verblijf. Een sneeuwpop maken ging van de berg af een stuk gemakkelijker.
Ome Tonny had voor Nicole in de schuur skie's gevonden.
Het werd ook warm. Nu konden wij wat luchtiger gekleed gaan wandelen. Toen we hoger gingen kwamen we toch nog sneeuw tegen. Op de heenweg sprongen we over een heel smal beekje.Toen we terugkwamen was het een behoorlijk riviertje
geworden met ijskoud water, dat pijnlijk was toen we er doorheen waadden. In een berghut was het goed vertoeven. Het werd zo warm dat we onze badkleding aantrokken.
Mooi hé? Met badpak in de sneeuw.
Na ongeveer zeven jaar nam ik ontslag bij Brabantia en trad op 18 mei voor de tweede maal in dienst bij de DAF.
Ze wilde een bedrijfsadministratie opzetten.
Het heeft niet lang geduurd. We zaten met een groep bij elkaar en wisten niet waar we mee bezig waren.
De lente komt er aan. Nicole doet haar best op het driewielertje. Ondanks de regen blijft ze op haar schommel zitten. Op 6 februari blijkt op het consultatiebureau dat Nicole 25 pond en 3 ons weegt en 88½ halve centimeter groot is.
Wij ontvangen een geboortekaartje van Jan en Harmke Brand, dat
hun zoontje Stefan op 14 februari geboren is.
In april op een zaterdag morgen kreeg ik een ongeluk in het Ottenbad. Ik zwom onder water. Toen ik bij de kant omhoog ging raakte ik een jongetje. Ik zag dat hij bloed aan z’n mond had. Dus nam ik hem mee naar de EHBO.  Een badjuffrouw die mij zag, kwam heel vlug naar mij gelopen. Tegelijkertijd voelde ik het warm worden op m’n buik. Ik had een snee in m’n hoofd. En het jongetje had niks. In het ziekenhuis werd ik gehecht door een buitenlandse dokter. Diezelfde dag ging ik al terug  omdat het spray-verband opensprong. De dokter dacht dat ik me druk gemaakt had door naar voetbal op televisie te kijken. Hij bracht daarom een drukverband aan.
Op m’n verjaardag 15 april was mijn hoofd zo gezwollen dat we weer naar het ziekenhuis gingen. Toen ze het verband er aftrokken spoot de pus er uit. Ik moest iedere dag terugkomen. Ik kreeg dan een natte dot  er op, die naar azijn rook. M’n baas Jan Trienekens vond dat ik me aanstelde om niet te komen werken in m’n uitwerk periode. Ik ben in de auto gesprongen om hem m’n ingepakte hoofd te laten zien.