opzeggen. Voordat ik ze van buiten kon, begon Nettie ze op te zeggen. Papa zei: “Dat wordt een goeie”. Toen ik eenmaal de smaak te pakken had, maakte ik de ene na de andere tafel in een schrift door het bedrag van de tafel steeds bij de laatste som op te tellen. Aan mijn rapport is te zien dat het rekenen na de kerstvakantie met sprongen vooruit ging.