Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Papa en mama kochten nieuwe meubels. We kregen een bank, clubs en een salontafel. Uitgevoerd in donker hout, met bolle poten en rood gestoffeerd. Alles werd op afbetaling gekocht via mijnheer van de Hurk.
Hij kwam iedere week bij ons het geld van afbetaling ophalen. Hij bleef dan altijd koffie of chocolademelk bij ons drinken. Hij had ook altijd spannende verhalen. Vooral als hij vertelde over z’n diensttijd bij de mariniers. Later werd hij een keer onwel bij ons. Mama of papa had de dokter gebeld en zijn vrouw. Als ik het goed heb, was hij voor de dokter met z’n vrouw vertrokken.
Na hun diamanten bruiloft in 1950 ging het snel achteruit met de ouders van papa. Omdat er in Den Bosch geen plaats was in een bejaardenhuis, moesten zij naar Kerkdriel. Dit was een ramp. Na 60 jaar werden zij gescheiden. Opa naar de mannenzaal en opoe naar de vrouwenzaal. Onze ouders konden het niet aanzien en namen hen mee naar Eindhoven. De eerste avond toen opoe naar bed ging, bleek dat zij incontinent was. Later bleek ook dat zij dementerend was.
Opa ging voor haar altijd drop (siepkes) en pepermuntjes halen bij het snoepwinkeltje van de weduwe Rooiakkers in de Tapirstraat. Ze was zo kinds, dat ze opa riep als Vera bij haar kwam. Zij riep dan: “Willem ze pikt m’n siepkes af”. Er waren ook leuke momenten. Als onze ouders naar de buren op visite gingen, vroeg opa aan mij: “Wimke doe nog eens ‘n keer gek voor ’t grutje?” Ik sprong dan van de tafel op de aanrecht en sloeg met een houten lepel op de pannen. Ze gierden het dan uit van het lachen. Voor onze ouders werd het te zwaar. Een gezin met vier kinderen en opoe, die verzorgd moest worden. Papa heeft toen zijn eigen moeder gewassen. En er was zoveel was te drogen, dat hij in de nachtdienst de was mee naar Philips nam om boven de ovens te drogen. Opa had moeite om onder de douche te gaan. Toen papa eens gingen kijken, stond hij in zijn lange ondergoed voor de douche zijn haren nat te maken.
Met veel tegenstribbelen heeft papa hem toch onder de douche gekregen. Een douche had hij nog nooit meegemaakt. Trouwens voor ons was het ook nog een pril nieuwtje.
Toen het echt niet meer kon, heeft tante Sjaan er voor gezorgd dat zij te Oisterwijk in een bejaardenhuis geplaatst werden. Met een gehuurde auto heeft ome David Verspaget hen naar Oisterwijk gebracht.
Hij kwam iedere week bij ons het geld van afbetaling ophalen. Hij bleef dan altijd koffie of chocolademelk bij ons drinken. Hij had ook altijd spannende verhalen. Vooral als hij vertelde over z’n diensttijd bij de mariniers. Later werd hij een keer onwel bij ons. Mama of papa had de dokter gebeld en zijn vrouw. Als ik het goed heb, was hij voor de dokter met z’n vrouw vertrokken.
Na hun diamanten bruiloft in 1950 ging het snel achteruit met de ouders van papa. Omdat er in Den Bosch geen plaats was in een bejaardenhuis, moesten zij naar Kerkdriel. Dit was een ramp. Na 60 jaar werden zij gescheiden. Opa naar de mannenzaal en opoe naar de vrouwenzaal. Onze ouders konden het niet aanzien en namen hen mee naar Eindhoven. De eerste avond toen opoe naar bed ging, bleek dat zij incontinent was. Later bleek ook dat zij dementerend was.
Opa ging voor haar altijd drop (siepkes) en pepermuntjes halen bij het snoepwinkeltje van de weduwe Rooiakkers in de Tapirstraat. Ze was zo kinds, dat ze opa riep als Vera bij haar kwam. Zij riep dan: “Willem ze pikt m’n siepkes af”. Er waren ook leuke momenten. Als onze ouders naar de buren op visite gingen, vroeg opa aan mij: “Wimke doe nog eens ‘n keer gek voor ’t grutje?” Ik sprong dan van de tafel op de aanrecht en sloeg met een houten lepel op de pannen. Ze gierden het dan uit van het lachen. Voor onze ouders werd het te zwaar. Een gezin met vier kinderen en opoe, die verzorgd moest worden. Papa heeft toen zijn eigen moeder gewassen. En er was zoveel was te drogen, dat hij in de nachtdienst de was mee naar Philips nam om boven de ovens te drogen. Opa had moeite om onder de douche te gaan. Toen papa eens gingen kijken, stond hij in zijn lange ondergoed voor de douche zijn haren nat te maken.
Met veel tegenstribbelen heeft papa hem toch onder de douche gekregen. Een douche had hij nog nooit meegemaakt. Trouwens voor ons was het ook nog een pril nieuwtje.
Toen het echt niet meer kon, heeft tante Sjaan er voor gezorgd dat zij te Oisterwijk in een bejaardenhuis geplaatst werden. Met een gehuurde auto heeft ome David Verspaget hen naar Oisterwijk gebracht.
Netty 10 jaar en in de derde klas bij juffrouw van de Neeven. Marianne 6 jaar en in de eerste klas bij juffrouw vd Ven. Verder Netty met Ida Niemeyer in onze tuin.
Toen de familie Rooijakkers verhuisd was, kwam de familie Niemeyer in de Tapirstraat wonen. Het bleek al gauw dat onze ouders Jan kenden.
Toen de familie Rooijakkers verhuisd was, kwam de familie Niemeyer in de Tapirstraat wonen. Het bleek al gauw dat onze ouders Jan kenden.
Hij was destijds kostganger bij de familie Middel, de buren van tante Netta. Jan en Mien Niemeyer kwamen rikken bij onze ouders. Wij noemden hen ome Jan en tante Mien. Jan, van Drentse komaf, was een heel rustige man. Mien daar tegenover was wel eens opvliegend.
Het lagere schoolgebouw aan de Le Sage ten Broeklaan in 1934. Met als eerste de onderwijzer Verberne. In 1952 was hij directeur van St. Augustinus MULO in dit gebouw, waar ik na de lagere school op terecht kwam. In eerste instantie wilde ik naar de HBS. Omdat er, al ver in de grote vakantie nog geen bericht was, ging papa naar het hoofd van de school, mijnheer Panken.
Hij zei dat wij risico liepen als ik naar de HBS ging en een keer zou blijven zitten. Want dan moesten wij het zelf betalen.
Als ik naar de MULO ging was dat niet het geval. Dus ging ik naar de MULO.
Als ik naar de MULO ging was dat niet het geval. Dus ging ik naar de MULO.
We kregen o.a. Engels van mijnheer Bernse. Zijn scheldnaam was de “fop”. Het eerste huiswerk van Engels ben ik nooit vergeten. We moesten een rijtje woorden van buiten leren. Als eerste moest ik op het bord deze woorden opschrijven. Ik had niet alleen de woorden geleerd, maar ook de fonetische tekens van buiten geleerd. Ik maakte meteen kennis met de reactie van deze leraar. Als er iets stom's gebeurde dan liet hij met z’n adamsappel z’n stropdas op en neer wippen.
