Zoals op deze foto heb ik ome Bart gekend. Hij was toen ongeveer 45 jaar oud. Ome Bart had veel op met zijn jongste broer Jo (papa). Als wij na ons bezoek in Den Bosch naar huis gingen, liep ome Bart met ons mee naar het station en bleef bij ons in de trein zitten tot deze vertrok. Ondertussen stopte hij ons vader het reisgeld in de zak van zijn colbertjasje. Ook heeft hij zijn zus Sjaan (“ons Sjaantje”) met haar grote gezin in Oisterwijk veel ondersteund.
Ome Bart en zijn Mieke. Ome Bart heeft haar verschillende keer gevraagd om te trouwen. Ze wilde wel,
maar dan moest hij zijn borreltje laten staan. Toen ze uiteindelijk trouwden werd zij al na 6 weken weduwe. Tante Mieke heeft na het overlijden van ome Bart een tijdje bij ons gelogeerd. Zij was intens verdrietig en zocht vooral bij onze ouders troost. Later hebben wij haar nog eens ontmoet. Zij was intern in een nonnenklooster aan de Hinthamerstraat.
Op deze foto zit ik in een trapauto, die ome Bart als oud vuil van de schuur van de buren haalde, opknapte en in het legergroen verfde. Een ontbrekend wiel maakte hij van hout. De Amerikaanse ster werd door ome Henk, een zwager van ons moeder, op de trapauto geschilderd. Hij was gedeserteerd uit het Duitse leger en naar ons in Eindhoven gevlucht.
Te zien aan de vlag aan het huis naast de Petrusschool in de Pastoriestraat was het in 1945 tijdens de bevrijdingsfeesten. De foto is genomen voor ons huis in de Slagerstraat nummer 36.
