Oorsprong namen
Voorouders
Broers & Zusters
Jeugdjaren
Jo & Nellie
Gezin
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Jo van Ooyen en Nellie Verspaget
Hij had in Engeland een vrouw, Winnifred Elmer en een kind Terry. Op een gegeven moment werd zijn vrouw
doodziek en werd met haar kind door de Engelse overheid naar Nederland gestuurd. Zijn vrouw had een ernstige nierziekte en ging direct naar het ziekenhuis. Zijn dochtertje Terry (op de foto in 1963) werd door onze ouders opgevangen. Toen zijn vrouw overleed bleek dat hij met een verpleegster kennis gemaakt had. Hij maakte geen aanstalten om Terry terug in huis te nemen. Tot papa het schoon genoeg vond en haar terugbracht.
Marianne zat op de kleuterschool. Soms liep zij met mee van en naar school. Het gebeurde eens dat ze niet naar school wilde en bij mama wilde blijven. Ze maakte mama zo boos dat zij in de kelder werd gestopt. Omdat zij er steeds uit de kelder kwam, zette mama de luie stoel voor de deur en ging er in zitten. Marianne werd zo boos dat mama met stoel en al vooruit schoof.
Sinterklaasviering bij de kabouters.
Netty staat hier naast Sinterklaas, voor pater van Abswoude. Zo wat ieder jaar kwam deze pater bij ons op familie bezoek. Er werd overal over gepraat, behalve over het geloof.
Papa kon het goed met met deze zachtaardige pater vinden.
Netty staat hier naast Sinterklaas, voor pater van Abswoude. Zo wat ieder jaar kwam deze pater bij ons op familie bezoek. Er werd overal over gepraat, behalve over het geloof.
Papa kon het goed met met deze zachtaardige pater vinden.
In 1951 werd in Eindhoven het 60 jaar bestaan van Philips groots gevierd. Er was een optocht, die de geschiedenis van uitbeeldde. Op de hoek Korianderstraat en Heezerweg hebben wij staan te kijken. Voor de jeugd werden er spelen georganiseerd. Bij ons in Tivoli werd dat gehouden op het Leeuwenveld.
Er was een speciaal lied geschreven: “Draai de knop maar om en het licht gaat aan.” Zie ook filmpje
Er was een speciaal lied geschreven: “Draai de knop maar om en het licht gaat aan.” Zie ook filmpje
Zij stond meestal om vijf uur op. Zorgde dat haar huishoudelijk werk, zoals de strijk, aan de kant was en ons ontbijt klaar stond. Hielp ons de deur uit, zodat we netjes naar school konden. Ging daarna werken en was om twaalf uur weer thuis, zodat wij er maar weinig van merkten.
Mevrouw Noordraven vroeg eens of mama bij een zekere mevrouw Bos wilde gaan werken. Toen haar man thuis kwam herkende zij hem. Hij was de rechercheur die papa bedreigd had aan de duitsers uit te leveren. Hij had mama ook herkend en was zo brutaal om te zeggen: “Die boete hebben jullie toch niet betaald?”
Zij is er nooit meer gaan werken.
Mama volgde naailes op de Philipsschool aan Jaguarstraat. In dit verband ging zij eens op reis met afsluitend een diner. Toen zij haar vlees wilde snijden, schoot het vlees onder mes weg en belande op het bord van de lerares. Ik herinner mij nog de patronen en het op tafel knippen van de stof.
Papa had een collega, Piet van Loon uit de Mamoetstraat. Met hem fietste hij naar Strijp 3. Ook kwam hij bij ons dammen. Dan vertelde hij, dat hij op het vliegdekschip, de Karel Doorman gevaren had. Om te laten zien hoe hij gedrild was, liet hij zich voorover vallen en ving zich op met zijn borst.
Mevrouw Noordraven vroeg eens of mama bij een zekere mevrouw Bos wilde gaan werken. Toen haar man thuis kwam herkende zij hem. Hij was de rechercheur die papa bedreigd had aan de duitsers uit te leveren. Hij had mama ook herkend en was zo brutaal om te zeggen: “Die boete hebben jullie toch niet betaald?”
Zij is er nooit meer gaan werken.
Mama volgde naailes op de Philipsschool aan Jaguarstraat. In dit verband ging zij eens op reis met afsluitend een diner. Toen zij haar vlees wilde snijden, schoot het vlees onder mes weg en belande op het bord van de lerares. Ik herinner mij nog de patronen en het op tafel knippen van de stof.
Papa had een collega, Piet van Loon uit de Mamoetstraat. Met hem fietste hij naar Strijp 3. Ook kwam hij bij ons dammen. Dan vertelde hij, dat hij op het vliegdekschip, de Karel Doorman gevaren had. Om te laten zien hoe hij gedrild was, liet hij zich voorover vallen en ving zich op met zijn borst.
Het moet in deze tijd geweest zijn dat we ook naar ‘t sportfondsenbad aan de Stratumsedijk gingen. Omdat ik eerst op ‘t Leeuwenveld gevoetbald had, zat ‘t vuil zo diep aan m’n hakken dat ik ‘t met ‘t douchen niet goed schoon kreeg. Toen ik naar ‘t zwembad wilde, stuurde de badmeester mij terug de douche in. Toen me het niet lukte mijn hakken schoon te krijgen, wachtte ik dat de badmeester uit de buurt was.
En ben ik vlug het water in gesprongen. Aan de foto is duidelijk te zien dat het in die jaren nog geen gemengd zwemmen was.